Μας σuγκίνησε όλους: Η αντίδpαση σκύλου όταν η οικογένεια υιοθετεί τραυματισμένη γατούλα στο σπίτι (pics)
Πάντα υπάρχει ένας φόβος πως θα συνυπάρξει ένας σκύλος με μια γάτα μέσα στο σπίτι. Aλλά σε αυτή την ιστορία το μόνο που θα συμβεί είναι να συγκινηθείτε..
Βέβαια, υπάρχουν αρκετά παραδείγματα που μας έχουν διδάξει πως μπορούν να γίνουν αχώριστοι φίλοι. Η παράκατω αφορά μια γενναία απόφαση υιοθέτησης μιας φαλακρής και μονόφθαλμης γάτας από την 24χρονη Φοίβη Γκιλ.
Η απόφαση της Φοίβης
Όταν η 24χρονη Φοίβη Γκιλ, είδε την φωτογραφία της φαλακρής και μονόφθαλμης γάτας Στιτς, ήξερε πως έπρεπε να την υιοθετήσει. Η γυναίκα, αναφέρει: «Είχε έναν τραυματισμό στο μάτι της που θα είχε θεραπευτεί με φαρμακευτική αγωγή. Ο εκτροφέας της, δεν την πήγε σε κτηνίατρο παρά μόνο όταν τα πράγματα χειροτέρεψαν. Τότε, ο γιατρός έπρεπε να της αφαιρέσει το μάτι μιας και ήταν αργά για να το σώσει».
Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε τη γυναίκα να δει την ομορφιά μέσα της: «Την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά και την έφερα στο σπίτι». Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: Δεν ήξερε πώς θα τα πήγαιναν η γάτα με τον σκύλο που είχε.
Τελικά, αποδείχθηκε πως δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Η Στιτς ένιωσε άνετα αμέσως και το αξιολάτρευτο δίδυμο έγινε αχώριστο. «Κάποτε η Αλάσκα (η σκυλίτσα της Φοίβη), με ακολουθούσε παντού, στην τουαλέτα και το μπάνιο. Τώρα υπάρχουν δύο πλάσματα. Τρώνε, κοιμούνται, παίζουν και κάνουν τα πάντα μαζί».
«Δεν έχω την Στιτς καιρό, αλλά έφερε τόση πολλή αγάπη».
Όταν η Φοίβη Γκιλ είδε την φωτογραφία της γάτας Στιτς, ήξερε πως έπρεπε να την υιοθετήσει.
«Είχε έναν τραυματισμό στο μάτι της που θα είχε θεραπευτεί με φαρμακευτική αγωγή.»
«Ο εκτροφέας της, δεν την πήγε σε κτηνίατρο αλλά την παραμέλησε.»
«Ο γιατρός έπρεπε να της αφαιρέσει το μάτι μιας και ήταν αργά για να το σώσει.»
Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε τη γυναίκα να δει την ομορφιά μέσα της.
«Την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά και την έφερα στο σπίτι.»
Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα: Δεν ήξερε πώς θα τα πήγαιναν η γάτα με τον σκύλο που είχε.
Τελικά, αποδείχθηκε πως δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Η Στιτς ένιωσε άνετα αμέσως.
«Κάποτε η Αλάσκα (η σκυλίτσα της Φοίβη), με ακολουθούσε παντού…»
«Επίσης, στην τουαλέτα και το μπάνιο. Τώρα υπάρχουν δύο πλάσματα. Είναι αχώριστα.»
«Αν επέτρεπα στην Στιτς να βγει από το σπίτι, θα έκαναν και άλλα πράγματα μαζί.»
«Δεν έχω την Στιτς καιρό, αλλά έφερε τόση πολλή αγάπη.»
