Κάθε μέρα ο σκύλος περίμενε μπροστά από το σχολείο μέχρι που τελικά τον βοήθησε ο δάσκαλος
Κάθεται στην είσοδο αυτού του σχολείου κάθε πρωί. Τα λυπημένα μάτια του λάμπουν βλέποντας τον δάσκαλο.
Όταν ο Caleb Schaffer, δάσκαλος, έφτασε στη δουλειά του, ένα δημοτικό σχολείο, παρατήρησε ότι ένας σκύλος σε πολύ κακή κατάσταση ήταν ξαπλωμένος μπροστά από την μπροστινή πόρτα του σχολείου. Δυστυχώς, δεν μπορούσε να τον βοηθήσει εκείνη την ημέρα, αλλά βρήκε το ζώο σε κακή κατάσταση εκεί τη δεύτερη και μετά την τρίτη ημέρα. Δεν μπορούσε πλέον να περνάει από δίπλα του και να είναι αδρανής.
Περίμενε στην μπροστινή είσοδο και κουνούσε την ουρά του όταν είδε τον Schaffer, αλλά οι δύο τους δεν είχαν ξανασυναντηθεί ποτέ στη ζωή τους.
Δεδομένου ότι έπρεπε να εργαστεί, αγνόησε το σκυλάκι και μπήκε μέσα. Ωστόσο, δεν μπορούσε να σταματήσει να τον σκέφτεται , το οποίο φαινόταν φοβισμένο και άρρωστο. Βγήκε έξω για να το ψάξει την ίδια μέρα, αλλά είχε ήδη φύγει και έμαθε ότι κάποιος κάλεσε το Animal Control, αν και δεν κατάφεραν να τον βρουν.
Το επόμενο πρωί ήταν ξανά εκεί και με περίμενε. Αναγνώρισε αμέσως τον Schaffer. «Ήταν ακόμη πιο χαρούμενος όταν με είδε. Θα μπορούσα να δω πόσο άσχημα ήταν το δέρμα της και πόσο πολύ πονούσε. Ήταν πληγωμένος και παραπονιόταν. Ένιωσα άσχημα, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα εκείνη τη στιγμή ».
Μπήκε στην αίθουσα διδασκαλίας και συνέχισε να σκέφτεται τον σκύλο, ακόμη και να λέει στους μαθητές του για αυτόν και να τους ζητάει να τον φέρονται καλά αν τον δουν. Μόλις τελείωσε η σχολική μέρα, ο Schaffer βγήκε για να τον αναζητήσει, αλλά είχε φύγει ξανά.
Την τρίτη μέρα το σκυλάκι ήταν εκεί, με περίμενε, για άλλη μια φορά. «Πήγα προς το αυτοκίνητό μου τον φώναξα και ήρθε. Προσπάθησα να τον πείσω με το μεσημεριανό μου σάντουιτς, ήταν το μόνο που είχα! Τελικά, το πήρα και το έβαλα στο αυτοκίνητο ».
Δεν είχε πολύ χρόνο πριν ξεκινήσει η ώρα του σχολείου, οπότε τον πήγα στο διαμέρισμα μου, όπου η γυναίκα του τον φρόντιζε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το πρόβλημα είναι ότι επιτρέπονται μόνο δύο σκυλιά ανά διαμέρισμα και το ζευγάρι είχε ήδη δύο.
Κάλεσε κέντρα διάσωσης για να βοηθήσουν τον Clive – όπως τον ονόμασα – αλλά κανείς δεν είχε ελεύθερο χώρο.
Ο Clive χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια, οπότε τον πήγα στο καταφύγιο του Harris County «Υποθέτοντας ότι θα μπορούσε να λάβει τη βασική φροντίδα. Ήταν καλύτερο από το τίποτα. Υποφέρω » . Ο Schaffer άρχισε να μοιράζεται φωτογραφίες και βίντεο του Clive στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να τον βρει σπίτι και μάλιστα να δημιουργήσει μια σελίδα στο GoFundMe για να πληρώσει τα ιατρικά του έξοδα.
Εθελοντές από το Lucky Lab Rescue and Adoption Center είδαν το βίντεο του Clive και ήθελαν να τον σώσουν. Η αναμονή τελείωσε.
Ένα ζευγάρι στο Ώστιν προσφέρθηκε να τον φροντίσει προσωρινά. «Είναι τέλειο, είναι υπέροχο. Περνάει υπέροχα », είπε ο Justin Blackburn, ο θετός πατέρας του. «Ποτέ δεν φαντάζεσαι πόσο ωραίο είναι να φροντίζεις ένα κατοικίδιο. Κάτι τόσο μικρό έχει τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή τους. Αλλάζει τα πάντα ».
Προς το παρόν η Clive θα ζήσει με αυτήν την οικογένεια και ο Schaffer δεν τον ξεχνάει, ελπίζοντας ότι σύντομα θα υιοθετηθεί το φιλικό σκυλάκι.
Δείτε το βίντεο:
Ο Caleb αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία του σκύλου με τους μαθητές του για να μιλήσει για την ευθύνη, τη σημασία της φροντίδας των σκύλων και της βοήθειας. ” Υπάρχουν τόσα πολλά αδέσποτα σκυλιά γύρω μας.” Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να θίξω το θέμα της στείρωσης, να μιλήσω για τους καρδιακούς σκώληκες και την πραγματικότητα των καταφυγίων. Είναι υπέροχο να δείχνετε στους νέους γιατί είναι σημαντικό να αντιμετωπίζετε τα ζώα με αγάπη και σεβασμό. –